இன்றும் மறக்க முடியவில்லை….

நம் நெருக்கம்
இன்னும் இன்னும் சுருக்கமான
அந்த வேளையில்
உடலின் ஒவ்வொரு அணுவிலும்
நியூட்ரான்கள் நடுநிலை வகிக்க
எலக்ட்ரானும் புரோட்டானும்
பிணைக்கப் பட்ட போது
மின்னூட்டம் பெறப்பட்ட
நரம்புகளின் வழியே
ஒளியூட்டப் பட்ட
விழிகளின் வெளிச்சத்தில்
இமைகள் இமைக்க
மறந்த நிலையில்
உன் வெட்கங்கள்
வேடிக்கை பார்க்க
அந்தத் தனிமையான நேரத்தில்
நம் முகம் வியர்க்க
உடல் நடுங்கியது
இதயம் வழக்கத்திற்கு
வேகமாய் துடித்தது
உன் நாணமும்
என் ஆசையும் போட்டி போட
உன் வளைக்கரம்
வலு விழந்து
மூச்சுக் காற்று
முகவரி தேடிய பொழுதில்
சுகமாய் நடந்தேறியது
இன்றும் மறக்க முடியவில்லை
அன்று நம்மையும் அறியாது
சத்த மில்லாமல்
நம் இதழ்கள்
பிரசவித்த முதல் முத்தம்...........